عمل سزارین

سزارین

سزارین:

سزارین عبارت است از خارج کردن جنین از بدن مادر از طریق جراحی و با برش دیواره شکم و رحم،سزارین معمولا بنا به یکی از دلایل زیر در دستور کار قرار میگیرد:

  • مشکلات مربوط به سلامت مادر از جمله فشار خون بالا، دیابت، عفونت و …
  • وزن بالا و وضعیت قرارگیری جنین
  • در خطر قرار گرفتن سلامت جنین از جمله بحرانی شدن وضعیت ضربان قلب جنین و تحت فشار قرار گرفتن یا پیچیدگی بند ناف
  • عدم پیشرفت مناسب سیر زایمان طبیعی
  • چند قلوئی
  • وضعیت زایمانهای قبلی، به عبارتی تعداد و نوع سزارین های قبلی

این جراحی ایمن بوده ولی از آنجائیکه که در هر صورت جراحی می باشد می تواند خطرات و عوارض مربوط به جراحی ها را به همراه داشته باشد.بسیاری از مادران سزارین را به زایمان طبیعی ترجیح میدهند ولی ذکر این نکته ضروریست که در شرایط عادی اولویت با زایمان طبیعی می باشد.

آمادگی برای سزارین:

  • نظافت و شستشوی ناحیه شکمی و لگنی
  • رگ گیری و آماده سازی جهت تزریق وریدی و نصب سرم
  • سوند گذاری

بی هوشی یا بی حسی:

بسته به شرایط بیمار بی هوشی عمومی یا بی حسی موضعی بیمار در دستور کار قرار می گیرد.در بیهوشی عمومی طی عمل بیمار بیدار نبوده و در بی حسی موضعی بیمار هوشیار ولی نیمه پایینی بدن او کاملا بی حس خواهد بود.بی حسی از طریق تزریق ماده بی حس کننده به ستون فقرات صورت میگیرد.

انجام عمل:

عمل با برش عمودی یا افقی شکم و دیوار رحم صورت گرفته و با برش بند ناف نوزاد متولد می شود.

عوارض احتمالی عمل:

  • عفونت
  • خونریزی
  • لخته در ناحیه شکمی، پاها و ریه ها
  • آسیب مثانه و روده
  • عوارض داروها، بی حسی یا بی هوشی

بعد از عمل در بیمارستان:

با انتقال بیمار به محل ریکاوری یا اتاق مربوطه بلافاصله ضربان قلب، فشار خون، تنفس، وضعیت محل جراحی و میزان خونریزی و … بیمار چک شده و دارو و مسکن های تجویز شده تزریق می گردد و در صورت امکان و تمایل بیمار شرایط شیردهی به نوزاد فراهم میگردد.در روز اول حرکت بیمار با کمک انجام شده و سوند او خارج می شود و بسته به شرایط بیمار پس از گذشت حداقل ۲ روز بیمار مرخص می گردد.لازم به ذکر می باشد که مواجهه با موارد زیر پس از عمل دور از انتظار نبوده و هر موضوع غیر طبیعی دیگر بایست به اطلاع کادر درمانی و پزشک مربوطه رسانده شود:

  • دل درد و نفخ
  • خونریزی تا ۶ هفته
  • درد ناحیه جراحی
  • درد سینه ها

بعد از عمل در منزل:

آنچه پس از عمل و در منزل شما با آن مواجه خواهید بود عبارت است از:

  • کاهش خونریزی بعد از یک هفته و تبدیل آن به ترشحات صورتی و سفید تا ۶ هفته
  • کاهش تدریجی درد هر چند که رفع کامل درد تا مدتها پس از عمل مورد انتظار نمی باشد
  • کاهش تدریجی رنگ و تورم ناحیه جراحی

به منظور کاهش ریسک عفونت تا چندین هفته بعد از عمل مراقب ناحیه شکمی و لگنی خود بوده و بهداشت آنرا کاملا حفظ کنید،در زیر به پاره ای از این موارد اشاره شده است:

  • در صورت رفتن به منزل با پانسمان محل جراحی، زمان برداشتن آن به شما توسط کادر درمانی یا پزشک اعلام خواهد شد، لازم است طی این مدت پانسمان حداقل یک روز در میان بصورت استریل تعویض شود.
  • محل زخم را با آب و صابون شستشو داده آبکشی نمایید، از سابیدن و شستشوی با فشار خودداری کرده و محل جراحی را با استفاده از گاز استریل به آرامی خشک کنید.
  • شما میتوانید با هماهنگی دکتر خود و با برداشتن پوشش زخم خود در حین دوش گرفتن بدون ساییدن یا فشار آوردن محل جراحی خود را نیز شستشو دهید.
  • تا زمان اعلام دکتر خود از خوابیدن در وان، استفاده از جکوزی و شنا کردن جدا خوددار کنید.
  • تا ۶ هفته بعد از سزارین از بلند کردن اجسام سنگین تر از ۹ کیلوگرم خودداری کنید.

به منظور حفظ سلامتی و بهبود هر چه سریعتر انجام فعالیتهای زیر ضروریست:

  • بلند شدن و راه رفتن برای جلوگیری از عوارض خطرناک ناشی از لخته شدن خون کاملا ضروریست هرچند که با ترس یا درد همراه باشد.نگران نباشید شما تا ۶ هفته پس از عمل تقریبا به وضعیت عادی خود باز خواهید گشت.
  • پیاده روی کوتاه و کارسبک خانه و افزایش تدریجی آن طی این مدت اشکالی نداشته ولی از هرگونه کارسنگین خانه و ورزش سنگین بایست خودداری شود.رانندگی نیز تا چند هفته پس از عمل به هیچ وجی توصیه نمی شود مخصوصا در صورت استفاده از داروهای تجویزی خواب آور.

شما در شرایط عادی بایست یک هفته پس از عمل و سپس بین ۴ تا ۶ هفته پس از عمل به پزشک خود مراجعه کرده و در صورت بروز هر یک از موارد زیر موضوع را بلافاصله با کادر درمانی و پزشک خود در میان بگذارید:

  • شدید بودن خونریزی
  • خونریزی محدود بعد از گذشت ۶ هفته از جراحی
  • وجود لخته های بزرگ
  • ورم در یکی از پاها
  • درد و تغییر رنگ در ساق پا
  • قرمزی، تورم یا بازشدگی در ناحیه جراحی و یا خروج ترشحات از آن
  • تب
  • درد کمر
  • افزایش ترشحات از ناحیه تناسلی یا بد بو شدن آن
  • ناراحتی و افسردگی شدید، بی توجهی به خود یا نوزاد
  • سفتی، سرخی و تورم یک یا هردو سینه (می تواند علامت عفونت باشد)
  • تنگی نفس

با تشکر و آرزوی سلامتی مدیر سایت دکتر نیلوفر فرهنگی جراح و متخصص زنان و زایمان و نازایی